Schrijverscollectief
Toen ik innerlijk en in gesprek met mijn man vragen stelde over het ontstaan van mijn gedichten, werd er van ‘gene zijde’ uitleg over gegeven. Het was vanuit het energieveld van Inayat Khan dat ons antwoord werd gegeven en inzicht werd verschaft. Inayat sprak over een ‘schrijverscollectief’. Hij vergeleek dit met vroegere ashrams of inwijdingsscholen, waar een uitwisseling van schrijvers heel gebruikelijk was. Meerdere personen werkte aan een project. Je zou het gedeelde inspiratie kunnen noemen. Niet duidelijk was daarbij en ook niet van belang, wie welke inbreng had gehad. Dus ook de naam van de schrijver was van ondergeschikt belang. Het ging om het gezamenlijk tot stand gebrachte resultaat.
De gedichten die ik heb beschreven zijn dus ontstaan in een schrijverscollectief met de wereld van de geest. Het is een samengaan vanuit verschillende dimensies, vormgegeven door mijzelf. Daarvoor ben ik in een bepaalde afstemming als ik schrijf. Ik bemoei me niet met wat er in me op komt en wat er op het moment van afstemming tot me komt. In wat ik geschreven heb herken ik wel datgene wat me op dat moment in mijn leven bezighoudt. Maar het zijn de vaak ontroerende wendingen en de mooie cadans in de gedichten die me verrassen en me blij maken. In mijn boek ‘Verborgen schatten‘ zijn 10 van mijn gedichten te lezen. Hieronder staat een voorbeeld.